Akne klinik olarak komedon, papül, püstül, nodül ve skarla karakterize pilosebase ünitenin kronik bir hastaligidir. 12-24 yas arasindaki genç nüfusun %85'ni etkilemektedir. Akne patofizyolojisinde dört ana faktör rol alir. Bunlar; sebum sekresyonunda artma, anormal foliküler deskuamasyon, P. acnes kolonizasyonu ve inflamasyondur. Akne tedavisinde topikal retinoidler, topikal antimikrobiyaller, sistemik antibiyotikler, hormonal tedavi ve oral izotretinoin kullanilir. Topikal retinoidler komedonal aknede ilk seçenektir, hafif orta siddetteki aknede topikal ve/veya sistemik antimikrobiyal ilaçlarla beraber kullanilir ve lezyonlar iyilestiginde idame tedavisinde kullanilir. Topikal ve sistemik antibiyotikler orta siddette inflamatuvar aknede kullanilir, tek basina kullanilmamali, topikal benzoil peroksit veya retinoidlerle beraber kullanilmali ve en kisa zamanda kesilmelidir. Hormonal tedavi oral kontrasepsiyon isteyen kadinlar için mükemmel bir seçenektir, ayrica siddetli seboresi olanlar, geç baslangiçli akne ve kanitlanmis hiperandrojenizmi olan kadinlarda da kullanilabilir. Oral izotretinoin aknenin dört ana patofizyolojik faktörüne etki eder ve siddetli aknede ana tedavi yöntemidir. Akne tedavisinin etkinligi ve hastanin tedaviye uyumu birçok genel stratejiyle artirilabilir. Akne ve tedavisiyle ilgili egitim, deri bakimi, diyet ve yardimci diger yöntemler bu stratejilere örnek verilebilir.

Anahtar Kelimeler: Akne, patogenez, tedavi